322
Anton Matosch.
2.
Los', los', wir ä thuat —
Halt, iatzt her i'n guat,
Ganz deutli: pink, pink —
3s richti a Zink.
j)ink, pink — mi zimmt gar,
0s sän eahna zwoa,
Mur rtäbctöd 2 ) gehn;
Freili \dns eahna zwen.
Und da hupft a schau a,
Dar oan Tausendsassa,
In Takt scheu, vasteht si,
Hinta seina da Spezi3)
Hupf, hupf, ja du mein,
3 kam H selba glei drein,
Warn d'Züaß not so schwär
Und d' Födan 5 ) so rar.
3.
Schau, schau, rötet scheu gelvlat 6)
Daß d' Staudna 7 ) schau wern,
VoUd Äugerl sän d' Zweigerl,
Hätn s' Laubat 8 ) schau gern.
Und d' Bam, wattn s' a sän
Mit'n Wachsthum ttu hint,
Awa moana thuast schatt,
Daß da Saft aua rinnt.
Äs spreizn da d' Äst
Und da Stamm steht so säst,
Als wolltn s' just sagn:
Zwögn da Stork hats koan'n Hagn,")
Mir wern unsa Sacherl schau tragtt.
ich nmß. 2 ) näher. 3 ) Kamerad. 4 ) käme. 5 ) die Federn. 6 ) gelblich. 7 ) die
Gesträuche. 8 ) das Laub. 9 ) die Äste. ^ Betreffs der Stärke. Bedenken.