FRANCISCI SFONDRATl’
VIRI ILLVSTRISSIMI,
DERAPTV HELENAE.
L l B E \ T JQI M F S.
jlv sa cano iuuenis Vhrygij, qui iura fdemq;
Hofpitij sanBam, thalamumq; absentis „Atrida
"Polluit. insigne hoc facinus, quod atrocibus orbem
Concutiens bellis, totq; urbes clade perenni
Euertens, alijs alta incrementa parauit.
Tu modo lata meum complevere Mufa laborem,
jNJec minus aqua ueni, fi magno in turbine rerum,
Quo totgefla uirum, tot nunc praconia laudum
Panduntur, ucteres titulos uulgataq; rursus
Furta loquor .fors antiquo sub nomine casus
Obleftet memorare nouos, secliq; recentis
Consilia, & mores hac tempestate receptos.
Quodfi hac uota parum cedent, felicior aura
Mox aderit, cum res,& noHra atatis honores
Percurram ,patriaq; intexam nobilis ortum.
Jam pontum emensi fatali claste premebant
Littus, & Euboicos rutilans aurora receptus ,
Hostilesq;procul Teucris ostenderat oras:
Cum miroiuuenilem animum succensus amore,
jtftutum somno excutitur dux Troicus alto.
Tum fecum uija in tenebris, ffeciemq; reuoluens
Oblatam, & rara exemplar mirabile forma,
Attonitus primo, fenfuq; hebes, kafitat anceps ,
jin nigilet: tantus latet unde excreuerit ardor :
"Nec dum poste adeo nofturna insomnia noscit.
JLtsimul illi oculorum acies, atque excita mens est,
Verum aperit,senti tq; iBus, causasq; recenset.
Vtqstn rebus amor dubijssokrtia prodit
Consilia,
