Die digitale Landesbibliothek Oberösterreich

2 
Haec institutio, castro in claustrum mutato, additis-prouti necesse 
fuit-praebendis c. a. 1040 facta esse videtur. 
Dicitur quidem in vita Adalberonis (conf. Pez, SS. rer. Aust. II. 10) 
„Arnoldus filiis et heredibus excepto Adalberone orbatus“ canonicos con¬ 
gregasse; ast perperam — documentis expresse Godefridum Arnoldi, Adal- 
beronem vero Godefridi heredem declarantibus. 
Arnoldo II. ipsiusque herede Godefrido mortuis c. a. 1048 
haeres, si non unicus, tamen princeps Adalbero pro necessitatibus 
clericorum sublevandis ipsis parochiam Tutenstetten (hodie Guten- 
stetten ad fluviolum Aisch prope Neustadium in Franconia) dona¬ 
vit. Sed antequam historiam fundationis monasterii nostri con¬ 
tinuemus, paucis saltem Adalberonis ipsius vitam adumbremus 
necesse est. 
Adalbero c. a. 1010 natus, primo jam juventutis flore ad 
altare S1 Kyliani Wirceburgi traditus, in schola S1 Salvatoris 
ibidem educatus et litteris imbutus, juvenis post in Galliae regio¬ 
nes ad profundiores scientiae aquas hauriendas se contulit. — 
Ibi habuit selectos sibi sodales Gebehardum, postea archiepi- 
scopum Salisburgensem et Altmannum, praesulem Pataviensem, 
qui omnes sibi ipsis has dignitates episcopales vaticinati inde 
monasteria condenda vovisse traduntur, quod et praestiterunt: 
Adalbero nimirum Lambaci claustrum condidit, Gebehardus ad 
Montes, Altmannus Gotvici. 
Adalbero in patriam redux canonicus factus et jam vix XL 
annorum vir, — sancto Brunone, episcopo Wirceburgensi, cujus 
fuit nepos, mortuo — a. 1045, 29. Jun. adplaudente universo 
populo in sedem episcopalem est evectus. — Strenuus in tuendis 
episcopatus sui juribus, tam civilibus quam ecclesiasticis primum 
ecclesiae suae constituit advocatum; — singulari vero studio 
rebus ecclesiasticis reformandis incumbens regularis disciplinae 
ad mentem S1 Odonis componendae gratia a. 1047 Wolfgero 
Schwarzacensi abbate defuncto statim sex sanctae conversationis 
monachos una cum venerabili viro, vitae sanctimoniae praeclaro 
Ekkeberto (Egberto), e celeberrimo tunc S1 Gorgonii coenobio 
Gorciensi, episcopatus Mettensis, accersivit iliisque monasterium