Volltext: Mundartliche Dichtungen

Daß schen is gwön bä Dir da drobn, 
dös woaßt guat gnua, so moan i, 
und weil i Di soll nimm« lobn, 
so sag i nur dös oani: 
„Ä goldräs Herz hast, Pfarraherr", 
sunst sag i eh koan Bissen mehr! 
Dö ötlä Tag warn so vägnüagt, 
mein Dank, der is da sich«, 
schan seit hübsch lang Han i nöt glacht 
so viel, als wia väwichä. 
Drum, liabä Bert, vagelt das Gott! 
Mehr z'fagn hats eh bä Dir nöt not. 
Und wir i hoam bin kemmö z'nachst? 
Nan guat, dös kannst da denka, 
ä weng was herzöhln vo da Roas, 
dös kann i da nöt schenka: 
Oans sag i zerscht, Dein Uhr in Haus 
is netta um oan Stund voraus! 
In Lembäh bä dä „Fuchsin"*) dort, 
da napfätsH i zwo Stunden, 
aft rädl i mitn Postwagn fort 
bis zä dä Bruck da drunten. 
Den Kasten laß i dorten zruck 
und bin aft z' Fuaß dös andä Stuck. 
I denk mä, gehst in d' Mich! heunt, 
wirst wohl ä wengäl schwitzen, 
wann ä dä Pfarrä spödä greint, 
äm Schiff is's schenä sitzen. 
In vierzg Minuten, glaub mäs föst, 
bin i schan bä dä Doanä gwöst. 
) Gastwirtin. — H Napfatzen — schlafen.
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.