Die digitale Landesbibliothek Oberösterreich

168 Haslah. 
A wöbär is an armi tzaut, 
70 Er macht än Arbät, däß mä schaut, 
Und fragt mär um ä wöbälahn, 
So kann koan Hund nöt lobn davan. 
Und gibt's ä war nu extri fein, 
So muaß's fchan dö von wöbä sein: 
75 Gs wird von Anfang bis zun End 
Gn koanä fo viel Müah väwendt. — 
Und wann mä's aft bän Liacht betracht, 
was d' Menschheit aus dä Leinwäd macht, 
So mecht än wöbä übel wern, 
80 So niedäträchti tän fö's ehrn! 
Und wollt mä's nettä gnau befchreibn, 
So kunnt mä d' Leut von Tisch vätreibn: 
Dös wildä, was mä denkä kann, 
Das tuat dä Mensch dä Leinwäd an. 
85 Oft kummt dä Mensch nu nöt in d' wiagn, 
Derf doh schan d' Leinwäd föst däziagn 
Und kann äm End nöt aners sterbn, 
Muaß nu ön wöbä d' war väderbn!