Volltext: Bilder aus dem oberösterreichischen Dorfleben. Zweiter Band. [4] (Zweiter Band / 1892)

7^ Der Anspruch auf die Braut. 
Alex. 2 ) weinen. 3 ) Anspruch. 4 ) gellend aufschreit. 5 ) verlästern. 6 ) im klaren. 
So fallt auf d Schrift oft, öö ganz is und grecht, 
Ä Sau/) öö da Gugitzar auskratzen inecht! — 
Dö erste is d' Muada, dö 's Nödn iatzt anfangt: 
„„„Ja, leidst äs, Mensch?""" sagts da, und hat um sie glangt; 
Und 's Mensch höbt zun Zahna^) an: „Glaubts nid dös gwiß, 
So wahr insa Herrgott in Fimmel drobn is, 
Und wiasn a gsegn habts, in poldl, umfechten, 
Da Bua hat auf mi, er hat ninderst koan Rechten!"^) — 
Zatzt kimmts halt drauf an iatzten, ob mar ihrs glaubt 
Dös, daß si da poldl gar nia was valaubt? — 
Da Braugga is fort schau, da Göd sitzt nu da; 
Nan, der sollt halt schwörn, für 's Mensch iatzt darna? 
Der schaut d so hin und is vÖlli von Sinn, 
Lahm sitzen neun Zweifel in Augnan da drinn; 
Da Göd schaut auf d' Muada, iatzt schauns mitanand 
Auf 's Mensch wiedar umi da z'samm allesand; 
Und 's Mensch halt si 's Gsicht mitn Tüachl vahüllt, 
Und flehnt, daß fie's steßelt, daß's zeitenweis güllt/) — 
Gehts hoam, Leutl, dö Unterhaltung is gar; — 
Do Gschicht geht erst aussi iatzt in dö ganz pfarr; ■— 
Nan, das is not übel — dös Mensch werns iatzt z'legn!^) 
An iada wird moan', er hat selbn was dasegn; 
Gs wern oan gar sagn, sie hats eh schau dafragt; 
Da Stigler — den anan Tag hat ar agsagt; — 
Und d' Muada, dö schreit: „£}at d koans koan Ddtraud? 
Und mag d sein Zweifel denn not abitauha? — 
So wöhr di, Mensch," sagts laut, „daß d' unschuldi bist, 
Und schwör" — ja, da sän mar aft nu not vagwißt /) 
Dar oan, der glaubt dös und an iads, was's halt will, 
Und was nu dö bösian sän, dö sau ganz still; 
Und d' Muada, dö harbt si, liegt da als d kranki, 
Dö Gall hats is Bött bracht — nan, mein Herr, da dank i; — 
Und 's Mensch geht iatzt um in Haus, sauba valorn, 
Ihr Athen is alleweil schwara nu worn; 
Zn Bada dabarmts: „Du muaßt a was einnehma, 
Sunst muaß i wögn deina nu extera kemma!" — 
Zatzt hats eahms vatraut; er woaß eh alles da: 
„„Herr,"" sagts, „„i sinnir mi halt gar a so a, 
3 mecht mit mein'n Braugga — kann'n nimma so nenna — 
Und iatztn nöbn seina höbts an wieda 's Flehna 
3 mecht gern mit eahm alloan wo z'sammkemma,
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.