HISTORIA BOHEMlCA. 107 
dc Chrijli honore, de animaru salute bellem geri.Tur 
pe Germanis eequoru nobilitate uirtuteq; totus orbit 
celebraret,ex praelio fugereimri satius, | hosti nondu 
uifo cedere.Necst secure 'mira moenia habitare posse, g 
capos hosti relinqueretur m uiros no muros tegere. 
Nisi gladijs mo libertate sua tueantur,aut asuros bre 
ui hostili ferro, aut feruitute morte miseriore laturos. 
Sed frustra apud eos cohortatio fuit: quoru pudore 
metus euieerat. Ablata sunt raptim signa:& tanq nui* 
lusesset in exerdtu duftor,tumultuose quisq; no expe 
(tuto impio,no saluato comite, multi etia proicfhs ar* 
mis no aliter q fi hostis a tergo instaret, rapido airfufu 
g a maturauere. Quibus cr cardinalis imitus se se conti 
te dedit Ho/is paulo poft ex metu alieno saltus audax 
affuit y impedmetiscfc oibus quibus p fylua no erat fad* 
lis exitus,z? ingenti praeda potitus eft. Albertus tamen 
cil accepisset intrasse Bohemia cardinale,z? ipse iterum 
ex Austria coaftis copissin hxrcticos duxit:?rxzoroui 
amcj; munitu oppidu oppugnare adorsus eft. Sed fuga 
cardinalis cognita,ab incepto destitit : CTp Morauidm, 
qu£ nondum ei parebat infesta figito, arcum ferens, fu* 
pea qrimgentas uiUasferro atque igne deleuit. Oppida, 
multxui cepit atque diripuit: mortalium maximam cat 
dem seat. Adeocst gentem iUamafflixit, ut iugum eius 
accipiens,p AY ercsibi ca lege promiserit, ut dm religt 
onem id sequi teneretur, quod Bxsiliense conditum de* 
mrmret, 
TX inchoa