— 16 — 
Auferstehung. 
Drent am Waldrand d' Osterhaserl 
Vasteck'n d' Oarl'n rot und blau, 
Kintan G'staudnat, drinn ön Dickat,^ 
Grad als möchten's gar neamb trau'. 
Af da Wies', da riachan d' Veigerl 
So viel guat und so viel füaß, 
Reckan g'schami 's Köpfat vüra 
Af da G'fteck'n, hintan Mias. 
Olls wird grean und olls treibt außa 
D' Wies'na, d' Blemal und dö Bam, 
Grad, ols wann eahn d' Suun, dö wärmt 
's G'frierat endli weganahm. 
Charsamsla is' — dö Glock'n künd'ns 
Den Derfl drent mit mächtig'n Klang, 
Läut'n d' Auferstehung außi 
Ileba d' Koamat — fei’rli lang. 
Und ön da Kira braust dö Orgl 
Föslli und ön olli Land'n 
Stimmt d' Menschheit ein ön's Alleluja 
„Da Äerrgott is' erstand'n . . . 
Ostern 1927, Neufelden. 
A