— 143 — Acr ScHnopfer^. Ü[aS mi ugheut vadroißt, Zs dö narrische Röd. Daß dö Rankä all sagn, Zehn gsallt 's Schnopfätzn not. Und wann i's bodenk Und d’ Sach g'nan betracht, So zaigt so ä Üntäschied Zwier Tag und Nacht! Mir Hain ünsä Dns'n In Sack drin nu glei, So aber, so Ham ja Dtt Lelä in Mänl! Und Tabakpfeifen ha ms ja. Nan, wann i enk sag, Nach allir Artn, dö ma So einbildn mag