62 Da auf amal is a Stockung. D' Musi is am End von Ochsnmarkt und d' Leut wissn nöt, wo s' iatzt ausgehn wird. „Iatzt gehn f' zun Burgamoasta!" fchrein dö Buam. „Halt, da gehn mar glei rechts abi!" sagt so a Gschaftlhuaba, „dort drentn müassn s' uns kem- nto." Richti schabelt da ganz Hausn nach'.. „Ausghaltn! Zun eahn Hauptmann gehn f!" fchrein dö Buam wieda, und akrat drohn sie si links statt rechts. Jatz is a Kirat und a Gschroa und alls rennt zruck auf dö oan Seit zwischn an Bräua- Stadl und in Hofmoar sein Küahstall abi, denn dort untn wohnt ar, da Kummadant vo da Bürgagard. Na, es machan eahm a Standerl und danah hoaßt's: „Links gschwenkt'" nahn Adlgrabn fort — direkt zun Burgamoastan. Dort spieln s' wieda a Stückl und da Fleischhackahund flehnt da zu«, daß 's oan durch Mark und Boan geht. Drauf stolpern f noh durch a paar Gassln und wia f wieda aus'n Markplatz kemman, is 's schon völli finster. Iatzt geht alls ausananda, denn es is Zeit zun Schlafngehn; netto dort und da bleibt a Paar! no a Zeitl ba da Haustür stehn, weil sie 's erst aus- macha müassn, wo s' morgn — ban Umgang z'sammkemman. Dös geht ah vabei, d' Haustürn wem gspörrt, nah und nah d'.Liachta ausgloschn und alls lögt si nieda mit dem Wunsch: „Wann's nar morgn schen wa!" — So vageht d' Nacht — da Tag bricht an, so