166 
Haslah. 
24. Hasläh. 
10 
15 
20 
25 
30 
M 
's Liad von M ö b ä l a h n. 
it'n Spinnä hat's schau lang än Lud, 
Mia trauri hat si's Blättel gwendt! 
An ötlä Rreuzä für än Strehn, — 
Da müad mä si von Gssen gwehn! 
Und fragst än Möbä, Herst äs glei, 
Für d' Möbäleut is d' Zeit vorbei, 
Und willst äs wissen ah, warum: 
Um d' Möbä schaut si gar neamd um! 
Dos mehrä hat uns d' B ä m w o l l tan, 
D' Fäbriken tän uns äh viel an, 
Und d' Schafwoll kummt nu hintendrein, 
Do ganzi Welt will wollä fein! 
Do wollä Modi richt uns 3' Grund 
Und sän ä so schau äf'n tzund; 
Flänell und Barchät ziagt mä vür, 
S d X f e b d machens von Papier! 
Gn Möbä Halms schau ganz vätriebn, 
Dös oanzi Handtuah is eahm bliebn: 
Mä wischt si doh nöt gern in d' Moll, 
Mann 's waschen nu was hoaßen soll. — 
Mo gibt's ä Hausfrau in dä Stadt, 
Dö nu ä Stückel Leinwäd hat? 
Gs kennt schau manchi äf'n Land 
Rartan und Leinwäd not vänand! 
Gn Möbä geht's wia feinä Mar. 
Mas gschiacht not allssand schau bän Haar! 
Z'erst wird ä gfangt, äst säns schau da 
Und riffeln eahm sein Röpsel a, 
Ast täns'n retzen in ä Schwoll, 
Aft z ö d e l n in ä funning Stöll, 
Ast wird ä brechelt in ä Laubn, 
Däß d' Agn scheu saubä danistaubn. 
16. Sälfedä, Servietten.