Da Aölbaschroa. Da Kölbaschroa. wollts öbba von an geistling ^errn Ä feine Gschicht vo mir begehrn, So losis mar äs an'n Augnblick zua; So Gschichten woaß i mehr als gnua. In Lande! is a Bauannöst, Dort is an alta pfarra gwöst, Der hat si wogn da Gicht in'n Füaßn An'n Gooperata haltn müaßn. Än'n ganz an'n junga hat a kriagt, Der is in Anfang ganz vagnüagt; Denn, kummt ma nettar aus da pfann, So laßt si ar a Fegfeur gwahn'n?) Nur mit da Rost hats bal malheurt,^) Gr hat schier liabar aufbegehrt; Z' Mittag a Rölbanes, af d' Nacht Und allweil Rölbanes habns bracht. Z'erst hat a gmoant, ös is schan recht: Zwoamal a Bradl is not schlecht; wias aba gar nix andas tragt, wird unsa geistli ^err väzagt. Gr kimmt af d'Nacht zun Badaherrn, Den klagt a seine Schmerzn gern Und tragt eahm bei ran Rrüagel Bier Sein traurigs Magnleidn vür. „^err Docta," sagt ä, „glaubns mas gwiß, wia mir der Bradn zwidar is, woaß neamd; i denk in alla Fruah, ^eunt hast schan wieda gfrößn gnua; Und log i mi ins Bött af d'Nacht, So roat i, was ma Rumma macht Und schau nu meine Zehan an, Gb koane Rlauan wachsen dran." So rödns vatrauli mitanand, Drauf gibt da Badaherr eahm d'L^and Und sagt bein Ausanandagehn: „„So macha mas, dös Ding wird schen!"" Da geistli Ljerr geht schleini z'^aus, Lr hat sein Zimma hintenaus; 1 ) gewöhnen. 1 2 ) Mißlichkeiten gegeben. 3 ) Bader, Chirurg. Aus da Boamat. 2. Auflage.