2\6 Ferdinand Margelik. „Gott gsögn di und: Geltsgott! Du hast bös dein thau!" — Üba den „Geltsgott," moan i, Däß's koan'n mehr göbn kaum Da Schmied und da Schnrida. (Suum cuique.) Ä Schneidert rennt umd Ganz gschmoaßn*) und gring; Da steht ar af oanmal Bein Schmied z'Loipating.^) Da Schmieds da vierschretö, 8 ) Is dreimal so graoß, Gr schlögelt^) ön böstn Und schmidt äsn Ambaß. Da laßt a sein'n Hamma, Den schwarmächtögn 5 ) \aftn: „Manns d'n afhöbst, mein Schneidä, Thur i a Maßl grad zahln." Ast lacht a ganz hämisch 6 ) Und schautn schelch 7 ) cm, Meil da Schneidä ön Hamma Gar not rügeln 8 ) kann. Do, 's Schneiderl is pfiffö Und gar not valägn, Nimmt d' Nadl von Nockkragn Und soat ganz vawögn: „I zahl da zwoa Utaßl All Jahr so längs d' lobst, Manns d' grad statt dein'n Ljamma Mein Nadl afhöbst." *) schlank. 2 ) Name einer Ortschaft. der vierschrötige. hämmert. den mächtig schweren. 6 ) hämisch. 7 ) schief von der Seite. 8 ) von der Stelle bringen.