\82 Norbert purschka. Wann 's Fensterlngehn aufkemmär is. Dös möcht i 60 wissen, wer denn bei dä Nacht Dös Gaffeln l ) und Fensterlngehn öbn hat aufbracht? L^abnt öppa amal schan in uralta Zeit Bein Fenstert si z'sammbstöllt a paar junge Leut? Und daß's wer daseha hat, hat eahns nagmacht Und hat a weng umgjodelt glei bei da Nacht? Än'n Lärm mur er gmacht habn da zweit schan dabei, Sirtft waren dö an an nöt drankemma glei. Zs dort insa Land nu a ^erzogthum gwöst Und hats gar zun römischen Nei nu ghert z'löst? Dä Gschichtschreiba schweign, kimmt eahn sinst do nix aus, Z schau wodawäll na, ös rödn nixi draus. Gehts so weit i 's Altathum z'ruck leicht, dö Gschicht, Daß da a den Gnaunsten da Fadn nu abricht? Z bi halt da Moanung allweil i den Stucf: Ganz bis auf d' Erfindung da Fensta gehts zruck. Ram, daß's i dö Schlafkämmerl d'Fensta habn brocha, Sän d' Buamar a gaffeln schan glei dö erst wocha. Drum denk i mar a, da Brau wird so lang dauan, Bis daß's wiedar um und um d'Fenster! vamauan. 's Gspenst. bjets, d' Nachbarin moant allweil, bringts a neamd draus, Os geht bei da Nacht iatzen um in ihrn ^aus. Denn kam, daß's guat schlaft, wirds hellmunta glei drauf, Und losts aft an Eichtl und merkt an Eicht auf, Eo thuats nix als dümmeln 2 ) und thuat nix als dammerln,^) All Fingalang wieda wo anas umhammerln. Bal is ihr, ös is just wo abi was gfalln, Und bal is ihr gar aft, ös geht wo a Schnalln. Dö Thüren gehn auf und dö Thüren gehn zua Und rundum in ^aus is koan bifferl a Nuah, Os herts völli wischpeln, dö Geista, allsand. Und anst da groß Sinnb und da kloan mitanand, Dö fechten in Misthof und kelzen aft recht, Und d'Nachbarin zidät und pagatzt 5 ) nöt schlecht; A ) Sprüche, die beinr Fenster der Geliebten gesprochen werden. -) pochen. 3 ) leise klopfen. 4 ) bellen. 5 ) bebt.