D' Sprach. — Da Hollabam. 99 D' Blüah sannst da bacha/) Zun Nesta sän d'Bör,^) Und a Dalsen kannst macha, Dö i kranka vazöhr. Manns d' an ilblifeit 3 ) hast, Nimm 'n Thee oda 'n Saft, Du vatreibst da dein'n Gast Und kriagst wieda dein Araft. Ä hoalsamas Mittl, Mia dös, hast nöt glei, Und ’n Docta sein'n Titl Brauchst a nöt dabei. Daß ma 's ^olz za was nutzt, Dös is übrigs klar, Und da Tischla, der putzt Mitn Linlögn sein Maar. Dö rarasten 4 ) Sachan Mern gmacht ausn Stamm, Aus da Murzen gar mach an Oft d' Draxla 5 ) eahn Rram. Und selbn d'Rinda — dö Freud, Manns an Ästel aushöhln; Moaß nu guat ööfct 6 ) Zeit, Mo i lerna hat solln -- Und Han Spritzbüchsen gmacht, Und bi gsprunga in d' Ljeh, Manns recht knallt hat und kracht! G dö Zeiten — au weh! Unb so thur i glei selba 'n Ljuat a vorn Bam, weil i — nöt va 7 ) da Rrankat 8 ) — Von Jungsein gern tram. backen. 2 ) die Beeren. 3 ) Uebelkeit. 4 ) seltensten. 5 ) die Drechsler. 6 ) jene (dieselbe). 7 ) von. 8 ) Krankheit.