^ Tagwerker, Taglöhner. — 60 — für an arma Taowerw Drilling z'samm. Is das nöt an Unsinn? Dö oan gehn af Mariazell und wanns wa ah af Lourdas, löbatn guat und d' Schmierdefn-Juli hätt eah schon ollahand gratn und ollssanda nutzt nix; dö anan derfan si grad amal a weng gfreun üba was und wern a meng lusti, da moant da Himmel, er muaß eah 's Glück voll macha und schickt eah glei drei kloane Kina. Trutzi und krampisch gehts zua ban Zollbaurn. Mitn Olta steigt ah da Grand. Da lögt amal a herzlose Muada odar so an unglückligs Weibats a Binkal für d' Haustür und wias nahschaun, was drin is, sehgns a wundaliabs Stamperl in Win deln eindraht. Da hat oans den anan in d' Äugn gschaut ban Zollbaurn: „Nehman mars an!" hat da Vaur gsagt, „'s Glück hat intaschiadlige Wög, ba den oan kimmts vo da und ban anan vo dort." Da hat eahm sie nah langer Zeit wiedaramal d' Hand druckt und gsagt dras: „Ja, Stöffl, hast recht, wann mors rechtschaffn afzoign, kann da Sögn ah nöt ausbleibn und mir ham wen, der insa Hoam wieda sunnhell macht und dö zween lästign Kuntn — in Grand und in Trutz — ba da Stubntür aushaut." Und so is 's ah worn! Abar manigsmal holt, wann d' Bäurin sinnirad af das schlafende Kindal hat gschaut, da hat ma doh oft an Seufza va- numma und dö halblaute Röd: „Mei liabs Waukal,