19 „Liaba z' bal, wia z' spat, is mei Wahlspruch. Sehng S', dort hintu in Schacha kimmt da Jaga vüra, drum geh i iatzt, aba schaun S' mar nöt nah! Himmel, fuchzg Guldn gab i, wann i iatzt af mein Schuastastuhl saß!" Gögnt eahm amal a Weibats, in Toni, und fragtn: „Wia weit is 's denn nu af Treasching?" „Nu," sagt a, „wannst alloa gehst, brauchst Deine zwo Stund, wann mar aba mitanand gehn, kinnan ma in anderthalbe dort sein. Laßt mih mitgehn?" „Ja, wann i wissat, werft bist?" „Kennst denn Du in narrischn Schuasta z' Dopp- ling nöt?" „Jessas Marian, der Narr bist!" schreit 's Weibsbild ganz daschröckt. „Der bin i," sagt da Schuasta ganz ernhaft, „und iatzt gehn ma mitanand, bevor ma da Rappl kimmt. Bist schon beichtn gwön?" fragt ar s'. „Na," moant s' ganz schüchti und draht si af dö oa Seit vo da Straß. „Nacha sagst ma iatzt af da Stöll, was D' olls angstöllt hast!" moant da Schuasta finsta und geht ihr zua. Wiaviel hast Buam? Laugns nöt, i kenn ,f eh ollsand! Herrgott, mir steigt schon wieda 's Bluat in Kopf — wiaviel fern f ?" „Bitt Dih gar fchen," stigatzt 's Weibsbild außa, „es fan eh netto drei — da Hans, da Sepp und da Hias." „Und da Wastl?" 2*