268 Königin Noth. Und glüatatzer froat er, wann d' ^öll auslischt, Und wer's glanzade Blendwerk, 'n Fimmel, verwischt? 125 An wen's denn recht fahlt, Und wer Ursacher is, Dass d' Welt gar so voll Neid, Voll Betrug stockt und Bschiß? LH Ahne Bsichtign und Bsinna, Vo selm olls vostehn, Und alls wissen und kinna, 140 war freili recht schen! Und so schen war's, o mein, Heunt mit'n Heilignschein, Nacht nuh Lümperl und Lapp — Ljusiwusi, tapptapp! wo's denn liegt — ? „Sollst as wissen," (Gillt's mar ästen in d'Aohrn) 130 „Olda Narr!" und auf langhin Ast is ma mein Lust volaorn. Muaß grübeln und grabn, Und war noth iabl a Nacht, I nahm 's pflöger- und 's 135 Z'glei in Pacht, spfarrahirn > r: Saudumm und auschia 145 Lögn so nieder eahn zwen, Und stehn auf in da Früah Grundgscheidt und bildschen. Drin in Schlaraffenland, Mag sein, fand s' so bonand, 150 Mir da in unsrer Gögnd San not so gsögnt. IV. was d' Frau Noth 'n Vozöhler bo da Nacht und in Wald votraut und zoagt hat. ^der 's olde Haus wirft, Muaß a nois dafür baun, Und weil d' Wöda koan' Bstand habn, Hoaßt's frisch dazuaschaun. 5 Und in Zoaseln, wia leicht, Schoibts dar a wendt a weng scheel, wird da d'Stiagnlucka z' finster Und 's Schlafkammerl z' hell. Da steht aft a Haus, Dar alt Spruch, der spricht's 10 aus: Von auswendi — hui Und inwendi — pfui! Du selm hast koan Freud, Und d' Leut rödn und ratschen: Bösser viel als dö noi 15 war dö old Bablatschen! III. 128. B sch iß, Betrug. — 134. wäre nöthig manche Nacht, ich nähme des Amtmanns .... — 143. Nacht, gestern. — 144. Bezeichnet die Geschwindigkeit der Ver wandlung. — 145. auschia, sehr hässlich. — 146. Ihrer zwei. — 150. Sind sie so beschaffen. — 151. Mir, wir. IV. 1. wirft, niederreißt. — 5. Zoaseln, übereilen. — 14. rätschen, schwatzen.— 16. Bablatschen, Bude.