101
235
337.
Nachtlied. (Originaltonart.)
Das Eine.
Sehnsüchtig, klagend und getragen.
sotto voce
K. Löwe. Op. 9 I, Nr. 3a.
Komp. 1817, Ersch. 1828.
X
=P
-Kh
ü - ber al - len Gip - feln ist Ruh)
<,>
-f—f=l
ä •-
£
in al - len Wip-feln spü-rest du kaum ei-neu Hauch; die
<>)
Vö - ge - lein schwei-gen im Wal
de.
—-P ß
^
ß-
^
1
i=
m—
—h—
—ä
: —
ß
—h—
War - te
nur,
bal
-V—
de
^—v—
ru - hest
—V—
du
auch,
E -
-P-
•
—i •
4*—P—
„ - fl
iW y—
bal -
de,
— V—
bal -
de,
z—p ~ .
ru - hest du
. dJ
auch!
Goethe.
338. Im Frühling.
Ziemlich munter. Nach Georg Friede. Händel. 1685—1759.
inri r* r vp p - ^
p. m p.m fc
j i m 7 P
y T w w '/^-
*P* g
1. Sieh, der Win-ter ist ver - gan - gen, Schnee und
2. Sei - nen O - dem läßt Gott mal - len le - bens-
3. Ü - ber-all er-schallt es deut-lich: Le - ben
•f-Tp fr
’ -fi.
fr >—• S k n*~
1 p J ! ß m J
—F-—
t * s p • •
1. Re - gen ist vor - bei. Le - ben, das der Tod ge-
2. warm durch Wald und Flur; Auf - er - wek-kungs - stim - men
3. ist vom Tod er-wacht! Und die Er-de schmückt sich