Die digitale Landesbibliothek Oberösterreich

r 
- 26 - 
gratuita, subsidia et vadimonia saepius repetita aeque ac sumptus 
pro militibus, equis, curribus et armis in castris per duos annos 
(1537 et 1540) sustinendis, hospitalitatis insuper sumtibus quo¬ 
tannis ob strata vicina quadringentos florenos excedentibus, co¬ 
actus est non tantum optimorum reddituum praedia (pretii annui 
e. g. 1537 XLVIII libr., 1541 XXXIII libr.) vendere, sed et aere 
alieno sat gravi monasterium onerare. Non vilipendenda damna 
ex causis contra nobiles vicinos de jure piscandi, venandi, exem- 
tionis ac jurisdictionis monasterio tunc temporis valde consueta 
acciderunt, quae omnia commissariis caesareis statum mona¬ 
steriorum temporalem a. 1544 inquirentibus candide exposuit 
Ludovicus. Insuper de tributo salino non obstante titulo oneroso 
ab a. 1548 ad instar reliquorum reddituum census publicus ut 
de novo exigeretur, decretum est. Quid tunc pacis publicae fuerit, 
privilegium abbati a. 1541 concessum veste utendi saeculari in 
itinere et in altari portatili de nocte celebrandi ob insidias 
haereticorum sat ostendit. Delegatus status praelatorum supra 
Anasum una cum Wolfgango, abbate Garstensi, statibus saecu¬ 
laribus libere religionem quamcunque exercendi facultatem peten¬ 
tibus omnibus viribus est adversatus. Insuper plura praestitit, 
quae Bruschius forsan minus eleganter ac candide versibus sepul¬ 
cralibus*) complectitur. Kylianus quidam Hinterbock, beneficiatus 
Ratisbonensis, libris justo numero pro anniversario a. 1549 donatis 
bibliothecam auxit. Obiit Ludovicus a. 1554, 29. Mart. uno pro¬ 
fesso Sigismundo relicto, quamquam conventui XII monachorum 
a. 1534 ipse YII fratres professione addidit, qui ad istius saeculi 
genium votis vel ex dispensatione legatorum apostolicorum id 
lubentissime concedentium solutis — testibus abbatibus Austriae 
ad episcopum Wolfgangum Pataviensem contra hunc abusum a. 
1545 conclamantibus — vel conscientia desperata aliena littora 
petierunt. Pro sacris peragendis presbyter saecularis, Sigismundus 
Stroheimer, aderat, qui usque ad 1587 perduravit. 
*) „Hic Ludovicus ego sum G-oldkoferus humatus 
Coenobii qui abbas providus hujus eram: 
Quod pulchre excolui structuris pluribus, ut te 
Haec etiam, lector, marmora nostra docent.