120
4.
(Zwoa, bö in Winkerl gsöhn sän.)
„Magst an' zugabn Wein
Ober öbbat an' Möt,
Daß i 's anschaffn kan,
Geh weiba, so röb."
Do si rödt nix, sie beut't nix,
Sie gibt eahm koan Gher,
Kam baß 's amal munfelt:
„Kimt allweil nu wer."
Oen Michl vadriaßt's schan,
Er glangt um ihr Hand:
„Hau, unb saßen so schen
In Winkerl bonanb.
Leicht blangt bi um 's Oeßn,
So sag, was bi lust't —"
Und so süaß hat a 's gmacht,
Schier hat a 's abußt.
„I kan bös not seha,
So gschami unb gspreizt."
„Ja freili" — sagt's Mirl,
Aft hat ös sö gschneizt.
5.
D' Babaleut, b' Wiesaleut,
Alls is voll Lustigkeit,
Und iatzt höbn b' Spielleut an,
Gengan zun Tanzen schan.
Schau na, wia b' Wiesrin lacht,
Wiar ös sö sauba macht —
Sach ihr's koan Mensch nöt an,
Daß's schan ba zweite Mann.
Und wiar ihr 's Tanzen steht,
Wia 's eahm schen nachi geht —
Prächti in Takt is's brin
D' neuche Frau Baderin.
Geht's eahm in alln so na,
Aft is ba Hausfögn da,
Aft hat's ön Baba glückt,
Wiar ös sö seltn schickt.
6.
(Jazt is 's kloanweis zum Raffen
worn.)
„I la ma's nöt nehma,
Was i gseha Han, i:
Er is aui in Hof
Und nachi is sie."