Oberkappel.
*209
Dort solid Runden röb t nöt,
Dö ghern bd mir in 's Loh;
Os gibt wohl doh nu artdr Leut —
Bei dö is's nöt d so!
Do machan si koan Gwehnat draus
Und blieben gern dahoam;
U)ann's asdr anerst nimma geht,
Aft sxringdns übd'n Doam.
L^erent und drent da nemli Stamm,
Dös nemli deutsche Bluat
Und doh der Schrankbam, doh der Zoll! —
Das tuat halt doh köan Guat!
So lang si's tuat, is's eh nu recht,
Md zöhlt si eh nöt frei;
wann ava gar koan Gschäft nöt geht,
Aft wird oan Angst dabei.
Roan Schätzen rund für Troad und Holz,
Für 's Vieh dö Gsels-Maut, —
Und d' Stoiern doh so bitta gwiß
Als wia dös tägli Rraut! —
Dd Deanar is um d' Umlag da,
D' Prozentd sän zun zahln;
Da denkt da Baur: wo nimm i's her?
I kann md's doh nöt maln!
Os kimmt da Schmied, da wagna lögt
Sein Roatung af'n Tisch,
Da pfarrd holt si d' Sammlung a
Und steift si af sein wisch.
Dd postbot lögt d Zöderl ein,
Dös schickt eahm 's Gricht in ’s L^aus;
Jatzt soll a nu a Freigeld zahln
Und is so lang schan aus!
L^eunt wiedd sammelns für a Stadt
In Behm- und Unzerland,
Und wa schiar not, da Bauer gang
Schan selbdr umdnand!
36. arten aus. — 56. auf die Urkunde.
Hanrieder. 14
30
35
40
45
50
55
60