Volltext: Matosch-Gedenkbuch [20]

168 
12. Dlorfecrt PursAka: 
Bilder aus dem oberösterreichischen Dorfleben. 
(Aus dem in. Bande, vorbereitet zum Druck noch von Norbert Hanrieder 
selig. I. und II. Band siehe Ankündigungsblatt im Anhang.) 
Die Sittenpolizei im Dorfe. 
(Aus der Pflegerzeit.) 
Mitn Derflbauern-Meuschen 
Is 's aba a Jammer! 
So oft bei da Nacht gschwind 
Wer schaut bei dä Kammer, 
Is allmal a Bua da! — 
Was prödigt da Bauer 
Und d' Bäurin in ihr da- 
Weil, nixi kimmt aua; — 
Sie kann halt nöt „Nan" sagn, 
So oft Oaner schreit, 
Er is vo da Nähat 
Ast, is vo dä Weit — 
Er derf nöt lang bitten, 
Dabarmt er ihr schau. 
Und weil's Mensch an Anwert 
Hat — schauts ös öbn an: 
Wia Mili und Bluat, 
Wutzlfoast umadum, 
Du gehst das ganz Dorf aus, 
Findst koan so schwärs Trum. — 
So gehts aber zua! Is 
Koan Fried dö ganz Nacht; — 
Heunt hat ihr ihr Muadä 
Ä recht's Wödä gmacht, 
Wia's kimmt und suachts hoam sie — 
Dö schreits aber an: 
„Du hast, was i her', Mensch, 
An Liabhaber schau? 
D' Leut sagn mas, dein Bäurin 
Sagt's!" — Do sie laugnt köck: 
„I schaff," sagt's, „an iaden," 
Sagt's, „schaff i glei wög." 
Sie wird nöt amal 
Dabei rot bei der Nasen; 
„Tan's liaber wo aners, 
Wo's hoaß is, Hinblasen!" 
So sagts und schauts an 
Dabei, — 's Äugn is großmächti, 
Dö kann aber 's Alaugnä, 
Ä, dö kanns prächti. — 
„Umsunst geng an d' Bua bn d o 
Nöt allemal grad 
Zu dein Fensterl nettä, 
Is 's fruah und is 's spat? 
Dein Bäurin, — was hats denn? — 
Sie hat mas ja gklagt 
Ganz hoamli, sie hat da 
Nöt oan Buabn ausgjagt? 
Sie hat mi nu bötn: 
„„Geh, mach ihr a Lehr!"" 
„Nan, Muada, i trauat 
Ma gar nimmer her, 
Wann dös wär! — Wiä kann denn 
Mi dö so verlötzen? 
Wart's, kimm i nur hoam heunt, 
Da wird's was asötzen? 
Sie moant allweil, Muadä, 
I hätt gar ihrn Mann? 
Da mnaß i do lachä, — 
I kenn's, dann und wann — 
Auf fächere Art bringts 
Mi freili scheu wöggä! —" 
„Non, tan mär än Stoan," sagt 
Dö Alt iatzt, „drauf döckä, 
Und sag nix dähoamten, 
Das würd öbn ä Wödä — 
Froh bin i, däß d' dort bist; 
Er is dä guat Bödä 
Und sie dö bräv Moahm; 
Lach'n nöt so stark an, 
In Baurn, wann sie da steht, . 
Geh liaber dävon!" — 
Ä so wärtelns a und 
So pulvert sie's an, 
Und schauts nu föst an 
Däbei, weil sie's Lüagn kann. 
Däweil wiä's den Abnd vo 
Der Muadä hoamgeht, 
Da derf mä drauf wötten, 
A ja, eh als nöt — 
Sie hat ihr Oan bstöllt mehr, 
Der's hoamzua begleit't,
	        
Waiting...

Nutzerhinweis

Sehr geehrte Benutzerin, sehr geehrter Benutzer,

aufgrund der aktuellen Entwicklungen in der Webtechnologie, die im Goobi viewer verwendet wird, unterstützt die Software den von Ihnen verwendeten Browser nicht mehr.

Bitte benutzen Sie einen der folgenden Browser, um diese Seite korrekt darstellen zu können.

Vielen Dank für Ihr Verständnis.